Marjan Waldorp
In zijn toespraak ter gelegenheid van de opening van "Blue Tiger Studio" op 1 dec. 2019 vraagt Prof. Andreas Kinneging zich af hoe het zo gekomen is dat de pluriformiteit in de mainstream media nagegoeg is verdwenen:
Wat je ook kijkt, waarnaar je ook luistert, het is steeds dezelfde boodschap. [..] Hoe kan dat? Hoe is het mogelijk?
Wat volgt is een mini-college moderne politieke geschiedenis van Europa. In een boeiende vertelling neemt Kinneging zijn toehoorders mee naar de tijd van de Franse revolutie, waar het volk zijn rechten opeiste: vrijheid en gelijkheid. 1
Vrijheid en gelijkheid zijn de basis van de liberale-, resp. de socialistische politieke stroming. Liberalisme: de vrijheid van de burger tegenover de staat. Socialisme: het afdwingen van gelijkheid middels de staat. 2
Vervolgens vertelt hij hoe het politieke landschap na de "Val van de Muur" in 1989 is veranderd. Hij legt uit hoe dit, naar zijn idee, tot de huidige eenvormigheid in het publieke debat heeft geleid.
En uiteraard onderstreept Prof. Kinneging het belang van een ander geluid, zoals "Blue Tiger Studio" dat wil laten horen. Want als we niets doen, zo zegt hij, dan eindigen we in de DDR 2.0.
Een geweldige toespraak! Zeer verhelderd! Een aanrader!
Kijk, luister en geniet:
Is Prof. Kinneging de "broederschap" hier vergeten? Ik denk het niet.
Vrijheid en gelijkheid zijn rechten, broederschap niet.
Er zijn bovendien verschillende interpretaties van het begrip "Broederschap".
Volgens de Franse historica en filosofe Mona Ozouf zou de eerste interpretatie
de "broederschap van de opstand" zijn, het in vereniging trotseren van de
verspreidingsorde van koning Lodewijk XVI.
fr.wikipedia.org: Liberté, Égalité, Fraternité ↩
Vrijheid en gelijkheid zijn dus geen bondgenoten! Integendeel, ze staan tegenover elkaar. Door het gelijkheidsdenken, het voortdurend streven naar rechtvaardigheid (soms met haren erbij gesleept: "climate justice"), raakt de vrijheid van de burger in onze tijd steeds verder bekneld. Dat roept verzet op. Het is logisch dat er aan de rechter kant van het politieke spectrum ruimte is ontstaan voor nieuwe partijen (Forum voor Democratie), denktanks (Nexit Denktank), en bewegingen (Cultuur onder Vuur). Overal in de Westerse wereld zie je deze ontwikkeling. ↩