Waardering: * * * * *
Marjan Waldorp
We leven in rare turbulente tijden. We hobbelen van crisis naar crisis: financiële crisis, klimaatcrisis, Coronacrisis, stikstofcrisis, identiteitscrisis, enz. En nu zitten we in de Rusland-Oekraïne oorlog en een energiecrisis. Een heel scala van crises, waar geen touw aan vast te knopen lijkt.
In "De Gideonsbende" legt Thierry Baudet de puzzelstukjes in elkaar en duidt de rode draad: een oude doodgewaande ideologie, het Marxisme. Na de val van de Muur in 1989 leek het communisme verslagen. De tirannieke Sovjet-unie met haar verstikkende bureaucratische planeconomie stortte in elkaar in 1991, het roemloze einde van het communisme. Maar niets bleek minder waar! De oude droom van een "betere wereld", waarin we allemaal gelijk zouden zijn nestelde zich in de harten van de intelligentsia en leefde voort als het "Cultuurmarxisme".
Ook het Corporatisme van de fascist Mussolini uit de jaren '30 van de vorige eeuw bleek toch niet dood en begraven. Klaus Schwab, voorman van het World Economic Forum poetste het op als "Stakeholder Capitalism", Big Business en Big Government versmolten als de nieuwe technocratische bestuursvorm, die het beste weet wat goed is voor de wereld.
De weg naar de hel is echter geplaveid met goede bedoelingen. Aan de horizon zien we opdoemen waarheen deze weg naar de "betere wereld" ons gaat brengen: een armoedige technocratische samenleving, waar de burger vrijwel niets meer te zeggen zal hebben over zijn eigen leven. Een heel onrechtvaardige samenleving ook, waar een superrijke elite over de wereld vliegt in haar prive-jets, terwijl de burger geketend zit aan zijn CO2-budget uit naam van het redden van de planeet.
Naast het iconische werk "De Aanval op de Natiestaat" is "De Gideonsbende" denk ik een van de beste werken van Thierry Baudet tot nu toe: helder en overtuigend, makkelijk leesbaar! Een aanrader!